Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Καταλαβαίνεις, Μουσιδώρα;




Τι να σου πω για να μου πεις
Ω, Μουσιδώρα

Σε δανεικό δωμάτιο έχω κάτσει
Απ' το παράθυρο μπροστά περνάει μια εποχή
Οι λέξεις χάσαν τη βολή τους
Μουσιδώρα
Αλλιώς τα λέει κάποιος
Άλλα εννοεί

Αλλάξαν όλα τ' αλλαγμένα
Σαν δανεικά και τελειωμένα
Την καλοσύνη πια των ξένων
Την παίρνουνε σαν δεδομένο

Αβίαστα προβληματισμένοι
Στο βάθος όλοι βολεμένοι
Κι εμείς μαζί τους
Μουσιδώρα
Οι «τρανταχτοί» χωρίς φωνή
Και χωρίς χώρα

Εναρμονίσου
Μουσιδώρα
της αλητείας ήρθε η ώρα
καμιά Μαρία
πουθενά
Ήρθε καιρός
Όλα στεγνά

Καμιά πλυμμήρα
Όλα σοφία
Λίγοι πολλοί
Δεν έχει πλέον σημασία
Κανείς μαζί πραγματικά
Όλοι μονάδες τελικά

Δεν είν' κακό
Ρε Μουσιδώρα!
Πρώτα από σένα ξεκινάς
Μας έφαγε όμως η αλητεία
Και μείναμε στο πουθενά

Καμιά εξυπνάδα
Μουσιδώρα
Δε σώνει κλέφτη ούτε ληστή
Ούτε όμως σπάει αλυσίδες
Ούτε και κόκκινη τη βάφει τη γιορτή

Ας λέν' οι άλλοι
Μουσιδώρα
Γι' αερικά και μουσική
Εσύ όμως ξέρεις πως τα λόγια
Αξίζουν μόνο στη σιωπή

Τι να τα κάνεις τα σενάρια;
Τις οπτικές,
τα ουρλιαχτά;
Σα μηχανή που χάνει λάδι
Μνήμη όλα είναι
Προσπερνά

Λάθη που δε διορθώνονται
Ζόμπι που δεν ορθώνονται
Χωράφια γνώσης
Μένουνε ξερά
Πώς να φυτρώσει ο σπόρος
Μουσιδώρα
Χωρίς νερά;
- είναι ακριβά -
Πώς να φυτρώσει ο σπόρος
Μουσιδώρα
Που 'ναι στενά;
Πώς να φυτρώσει ο σπόρος
Μουσιδώρα
Στα σκοτεινά;
Πώς να φυτρώσει ο σπόρος
Μουσιδώρα
Στο πουθενά

Τι να σου πω, τι να μου πεις κι εσύ
Ρε Μουσιδώρα
Αχ, Μουσιδώρα
Χέστην την εποχή
Δε θα σου πω να μη μου πεις κι εσύ
Ω, Μουσιδώρα
Μείνε γυμνή
Αυτό αρκεί

Καταλαβαίνεις τώρα, Μουσιδώρα, έτσι δεν είναι;




Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

η μέρα μου, της Ποίησης


Σήμερα είναι η μέρα μου της ποίησης.

Ξέρεις αυτές οι μέρες που ανοίγεις το μάτι σου εύκολα σχετικά εύκολα σχετικά, σηκώνεσαι με λιγότερη γκρίνια απ' ότι συνήθως, δε θες καφέ κι αποφασίζεις ξαφνικά, εκεί που κάθεσαι, ότι σήμερα είναι ποίηση, δεν έχει χώρο γι' άλλο πράμα, τη διεκδικείς σα να λέμε κι αυτή αβίαστα, αναίμακτα και φυσικά μπαίνει στη μέρα, σου υπαγορεύει να πεις αγάπη, σου λέει «γύρνα στο κρεβάτι ρε» κι εκεί που χώνεσαι στα σκεπάσματα, αγκαλιάζεις τόσο ήρεμα εκείνη την πλάτη, η λογική σου ποίηση σε νανουρίζει, σε κοιμίζει και σε ταΐζει ωραία όνειρα με έρωτες, ψιθύρους, μακριά μαλλιά κι ωραία δόντια κι ύστερα από ώρες σε ξυπνάει, σε γυρνάει μεριά ενώ έχει βάλει δύο χέρια να σου λένε καλημέρα, γέλια, φωνές, σ' αφήνει χρόνο η ποίηση, ξέρει πως πρέπει και να ζήσεις τη ζωή, μα δε σ' αφήνει μόνη σου, μόνο ησυχάζει για λίγο, να, όσο να ηρεμήσει η καρδιά σου απ' τις αρρυθμίες.

Κι εκεί που την έχει ξεχάσει κι αρχίζεις ν' αναρωτιέσαι γιατί δεν πήγες στη δουλειά σου τελικά, νά τηνε πάλι, ξεπετιέται, μεγαλώνει, σου παίρνει το μυαλό σου και το βάζει να διαβάσει και το κάνει να ακούει και το κάνει να βλέπει και να νιώθει αλλιώτικα, να βοηθιέται απ' τις συμπτώσεις, ν' αναλύει αλλιώς τα δεδομένα, κι εσύ καταλαβαίνεις πως αυτό η ποίηση το προετοίμαζε καιρό, γι' αυτό σ' έκανε να πιεστείς για να χωρέσεις στη βαλίτσα κείνους τους δίσκους που 'χουνε μέσα κομμάτια δικά της, γι' αυτό σε ξύπνησε νωρίς, γι' αυτό δε σ' είχε ταΐσει πνεύμα το τελευταίο διάστημα, για να στο ταΐσει όλο μαζεμένο και πριν μα συνειδητοποιήσεις όλο αυτό, διαβάζεις για ένα φορτίο από έρωτες που πρέπει να 'χεις βρει ήδη  και όντως κάποιους, λες, τους έχεις βρει και για τους άλλους έχεις καιρό ακόμα - στον σωστό δρόμο είσαι, βρίσκεις - αφού το εγχειρίδιο που διαβάζεις σε κινεί, σε συγκινεί τόσο που ο καφές σου έχει κρυώσει, τα γράμματά σου ασχήμυναν απ' τη βιασύνη - όχι πως ήτανε ωραία και ποτέ τους - και τα μέλη της ποιήσεως που ακούει το μυαλό σου κόβουνε τα δικά σου μέλη και την ανάσα και σα να μη φτάνουνε όλα αυτά, σαν σήμερα πέθανε κι η Γώγου και σ' όλη την αόριστα συγκεκριμένη ποίηση που αναπνέεις ήδη λίγες ώρες τώρα, έρχεται να σου προστεθεί συγκεκριμένα αόριστη και η δική της κι εκεί πια, λαχανιασμένη, τελειώνεις μέσα σε μουντζούρες τις αχαλίνωτες συμπερασματικές σου σκέψεις και γίνεσαι - επιτέλους - ένα έρμαιο που βρέθηκε, ίσως κατά λάθος ίσως σκόπιμα, στο ρεύμα μέσα - ανάμεσα - στη μέση από ένα χτύπημα των δυο φτερών μιας πεταλούδας και μια θεσπέσια ολική καταστροφή.